Duru Demler 12
Uzun, uzak ve sâkin bir akşamüstü... dağların tepesinde asılı akşam güneşi... güneşi sarmalayan bulutlar gri ise de güneş kıpkırmızı... dağların arkasında kalan yere paralel aydınlık şeridi, az sonra olmayacakmış gibi parlak... ve yukarılarında göğün, sessizce ağırlaşan karanlık... bedenin hissettiği ise, serinlikti...
Çağlardan beri, doğa, güzellikleriyle resmedilir şiirlerde... insan aynı görüntülerle şımartır gelgeç duygusal anlarını ruhunun... başka görüntüler yokmuş gibi...
Güneş, mehtap, deniz, dağlar... o an zaten gelgeç andır, ödünç alınır öncekilerden, hâz alınan görüntüler... kimse durduramaz akışını anların... anlardan öteye giden iz bıraksalar bile...
Sesin geldiği yerde sessizlik vardır... olmasaydı ses var olmazdı... göğün yerle buluştuğu her yerde insan ruhu vardır... olmasaydı hâz var olmazdı... doğaya dair...
Seçkin Deniz, 13.05.2003
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder