Genç adam, parıltılı sözcüklerle örüyordu yanılgıların doğasını ve sağaltıyordu kendince dışı ve içi:
"Bir iklim böyle sona erer... Her varlık ayrımındadır sonun... Ancak parça varlıklar, tümleşmeyi beklerken, sonu gözleyemezler hiç..."Yağmur beklenince yağmazmış!” derdi Yaşlı Bilge... Haklıydı belki de; toprak yağmurla tümleşirdi... Ve en çok toprak ayrımında değildi sonun... O hep ürettikleriyle tümleşmeyi bekler.... Toprak parça parçadır, yer yuvarlağındaki her şeyle... tümleşince; sonu anlayacaktır mutlaka... Ve siz güçlü prenses; tüm değilsiniz içinizde..."
Serin dalgaların geçişinde toprağa ve toprağın kahverengi parçalarına odaklanmıştı genç kadın… Susmuştu.
Seçkin Deniz, 03/11/2001, 18:30
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder