yıkandığımı anlarım ya.
teninden gelen
doğduğunda giyindiğin
saflığındı,
gülüşündeki incelik
bilgelerden çalınmadı,
bilirim...
saçlarında gezinir
parmaklarım,
tek tek ayıklarım
ipek tellerini
yumuşak vuruşlarıyla
yüreğimin...
şenliğin doğduğu yerdir
gülüşün
kahkahaların ciddi ve özgür...
iyiliğin
doyulmaz bir öykü değil mi
annenden alıp geldiğin...
kokun sarınca yüreğimi
yıkandığımı anlarım ya
oğlum...
seçkin deniz, 12.07.2002-12
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder