Hassastı... alınganlıktan çok daha önde, ötede... Anlam kattığı, anlamını kabullendiği kimliği doyasıya anlamak ve onunla anlaşmak isterdi...
Okyanus'un hayatla hemzemin oluşturduğu noktada yüklendiği koca yalnızlık, tükenmeyen uzun bir soluktu...
Tükenmesini istediği zamanlar da vardı... Paylaşmanın bir hedef olduğu zamanlar, artık eskisi kadar sıkça değildi...
Yorgunluk belirtilerine karşın, diri ve güçlü olmak gerektiğini biliyordu genç adam... derinliklerinde soğukluğu hissetmek istemişti uzun zaman önce okyanus'un...
Ve sonsuz gelen renk cümbüşünde, mükemmel su canlılarıyla üşümek,onların seslerini dinlemek...
Göğün altındaki solunum zorunlularına sırtını dönemezdi de... dönmemeye karar vermeliydi...
Seçkin Deniz, 08/05/2002, 13:25
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder