Genç kadın, duru ve sevgi dolu bakışlarıyla aradı gözlerini genç adamın...
"Hiç,sana benzeyen birine rastlamadım!"dedi. "Seni tanımak....bir düşte yaşamak gibi..."
Genç adam irkildi... gülümsedi:
"Seni de!" dedi.
"Uzakların nesnelerle arası ne kadar uzaktı ki?... Düşlerin yarı kaygan duygusallığı ne kadar dâimî?.. Sen gizlerin içindeki insan, sen neredeydin ki?"
Savruk mâzî, titrek istikbâle ikircikli bakıyordu...
Bir yığın güzellik yeteri kadar yetmiyor muydu?...
Öykülerin bu amansız hoyratlığı ne kadar gerçekti oysa...
Bir rakkase zerâfetiyle giyiniyordu, gök... gri bulutlar salına salına sarıyorlardı ağuşunu yerin...
Okyanus kuşları derin çığlıklar atmıyorlardı bu kez.
Ve kadın bilebildiği kadarından öte; korkuyordu...
Seçkin Deniz, 07/06/2002, 23:20
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder