Tarih: 02/01/2003 Saat: 22:12
"Biri, kusur aradı diğerinde... Kusursuzluk merakı, merak edenin kusurları sevmesindendi... Diğerindeki kusurlar kendisinde yoksa eğer; daha çok sevinecekti... Kendini var olduğu kadar değil, diğerindeki kusurların azlığı ya da yokluğu kadar sorgulayacaktı... Belki de nedenleri onun kusurlarında bulacaktı, ama... Unutmuştu; diğeri de insandı... Kusursuzluk yumurtasını o da keşfetmemişti"...
İki insanın birbirinde anlam araması, birinin diğerinde derinlik bulması, "hep" nicelikten çok ve nitelikten daha farklı bir ihtiyaç determinizmindendir...
Ki; bu gerçek, birçok nedensiz davranışı açıklar hâle getirir...
Diğer insan, gerekliliğin "benmerkezil" gerekçelerine açıklama aramaz... Önceki insanın ne bilmek ve görmek istediğini bilmek de olabilir bunda sebep...
Bilmek ve görmek determinizmin temel araçları iken, önceki zamanlarda bunu aşmıştır ve diğerinin kusur tezlerini bu nedenle pek bağlayıcı bulmaz...
Belki bu da bir kusurdur...
Varlığın "onanma" ve "kabullenme" koşullarının diğer insanın varlığıyla mümkün olması, bu tip bireysel sorgu ve karşılıklı kusur çatışmalarına neden olmaktadır...
Yapılan her tespit, çözümlerin tam uygulanabilirliğini gerekli kılsa bile, bu tespitin hayata tekabül eden değişimleri sağlaması gözle görülecek kadar yavaş olmaz...
Ve diğeri için, tüm kusur tezleri kanıtlanmayabilir de...
Hoş ve hoşnut kal
Yaşlı Bilge
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder