Tarih: 03/12/2001 Saat: 12:46
İnsanlar, öğütlerin ve masalların gereksiz olduğunu mu düşündüler?
Ya da aşırı ciddiye alınmış önemsiz "şey"lerin fazlalığından, önemli olan "şey"leri karıştırmış mı oldular?
Herkesten gizli,yapayalnızken sığındıkları hayal limanlarını kendi kişilikleri üretmedi mi? Onlar en güzel masalları değilmiydi insanların? İnsanlar, en çok kendi masallarında aldanmadılar mı? Üstelik vazgeçmediler...
Herkese öğüt vermedi mi yürekleri? İnsanlara doğruları salık vermediler mi? Kendileri henüz öğütlerin gereğine muhtaçken, öğütlemediler mi az önce öğrendiklerini?
Böyle değil miydi, ta Adem'den beri gelen öğütleme huyları? Üstelik onların çoğu, öğütlerini önce kendileri özümsemediler...
De ki onlara; "Öğütleri ilk öğüten Ata'nızdı... İlk öğütülen öğüt de bir yasaklama ve gerekçesiydi... Sizler öğütleri başkaları için dinler, başkalarına anlatmak için saklarsınız... Ama unutmayınız; hiçbir tüccar aldığı malı tatmadan-kullanmadan saklamaz."
Hoş ve hoşnut kalınız
Yaşlı Bilge
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder