Tarih: 29/07/2002 Saat: 23:03
İnsan, aklının sınırlarında durduğunu fark ettiği vakit kararsız kalır; dünya'ya ait aklıyla dünya'ya ait değerlendirmeler yapar...
Ancak aklın sınırlarının ötesinde, dünya'ya ait hiçbir şey yoktur. Bu nedenle aklın bağlı olduğu insan, akıl ötesi deneylerle tefekkür eder...
Hasadını sarfettiğinde ise, dünya'da olmaklığın acılarını görür; anlaşılmaz...
Eğer, çokluğun gücünü fark ediyorsa akıl, o çokluğun bir "parçası" olduğunu da idrak edecektir... Çokluktan ayrılmayı değil, çokluğun hakimi ya da temsilcisi olmayı bir "hak" olarak görür...
Bu yanlış bir "hak" arayışıdır.. Bir tek insan asla "çokluk" olmaz; onu temsil edemez, ona hâkim olamaz...
Bu şımarıklıktır; isyandır, inkârdır...
"Çokluğun gücü" insana ait olmayacaktır; çokluğun sınırsızlığı da...
O hâlde tüm nitelik ve tanımlamaları içermeyen "bir tek akıl" asla çokluğun parçası olmaktan çıkamaz...
Hoş ve hoşnut kal
Yaşlı Bilge
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder