Rüzgarın hızıydı, yüreğinden geçip giderken üşüdüğünü hissettiren... Dalları kırık ağaçlar gibi, engelleyecek direnci de kalmamıştı sanki...
Yorgundu; neden yorulduğunu bile bilmeden... dalgaların duygulu çırpınışlarında bir yüz, karanlık göğü aydınlatmaya çalışıyor gibiydi...
Uyumak istedi genç adam... düşlerindeki kadını bile düşünmeden, düşsüz karanlıkların içinde kalmak daha iyi gelecekti gözlerine...
Sırtını minik varlıkların tırmaladığını hissetti kumsala uzandığında... ılık ve sevecen patırtılarla teni sarındı kumlara... titredi bedeni...
Ruhuna akıveren her şeyi unutmaya hazırdı... ağırlaşan gözkapaklarını kaldırmaya yeltenmedi hiç... sessizce kaçtı ruhundan..
Kımıltısız, dingin ve giysisiz bir nefes salıverdi... az sonra uyumuştu...
Seçkin Deniz, 29/04/2002, 20:14
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder