Tarih: 23/11/2001 Saat: 16:00
Sıkıldığınız zamanlarda, ılık bir ses duymak istersiniz. Dost ve sevecen o ses sizi taşıyacaktır, sıkılganlıklarınızdan serinliklere.
İsteğinizin karşılanabilmesiyle, rahatlarsınız değil mi? Koparsınız karanlıklarınızdan...
Sınıflandırdınız mı hiç sıkıntılarınızı? Ya da onları problem olmaktan çıkarmak için attığınız adımları saydınız mı? Bilinen bir gerçek; sınıflandırmadınız ve saymadınız. Çünkü; onları aşabilmek için atılan ilk adımların ne kadar zor olduğunu biliyorsunuz.
Başlangıçları geliştirmemek ve sonlandırmamak gibi alışkanlıklarınız varsa, sıkılmak da alışkanlıklarınız arasına yerleşmiş, demektir. Yapılabilecek en iyi şey, bunu kabullenmek ve sıkılmaktan şikayet etmemektir.
Sıkılganlıklarınız dostlarınızı hatırlatıyorsa, bencilliğinizin düzeyini görememeniz için artık bir neden yoktur. Herşey apaçık ve nettir; ihtiyaç duyduğunuzda onları hatırlıyorsunuz. Ve siz, koca bir bencilsiniz.
Garip değil mi;insan en çok kendisinden saklanır; bunu asla yapamayacağını bilerek üstelik.
Dostluklar niçin vardır? Bu bambaşka ve özel bir konu. Ancak, mutlaka bencillik içermiyordur...
Hoş ve hoşnut kalınız
Yaşlı Bilge
Garip değil mi;insan en çok kendisinden saklanır; bunu asla yapamayacağını bilerek üstelik.
YanıtlaSil