Tarih : 30/01/2002 Saat: 21:54
Sözümona anlayışlara hoşgörü... bakış açılarına tutulan uyduruk ziya....
Neler yaşar insan hayatta?...
Çatışmaların temelinde olan karmaşa, anlattıklarınız ile anlattıklarınızdan anlaşılanların farklı olması değil midir?
Gerçekte kendi iç hesaplaşmamızı sona erdirmediğimiz apaçık...
Başkalarına önerdiğimiz, olumlu-hoşgörü perspektifini kendimizden ne kadar uzak kılıyoruz bazen...
Sonra kendi ruhsal devinimlerimizi tamamlama çalışmalarımızı yarım bırakmamak gerektiğini neden unutuyoruz ki?
Değişim ve çağdaşlaşma dediğimiz temel argüman, hani mezara kadar bizimle birlikte olacaktı?...
Neden şimdiden sabitlendik ki fikirlerimizin kalfa göstergelerinde?...
Ustalığın mezara kadar uğraşsak bile "yeti-yetenek" olamayacağını ne çabuk unuttuk?...
İç dökümanlarımızdan kaynaklanan çatışmaları hani tarihin sapsarı yaprakları arasında bırakmıştık?
Selam ve sevgiyle
Yaşlı Bilge
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder