Doğa'dan bıkılmazdı; bıkmayacaklardı... Genç kadın ve genç erkek gizemin büyüsüne doğada yakalanmışlardı... Yer küreye ait olup da doğanın içermediği nesne yoktu çünkü...
"Seni tanımak, bana mutluluk verdi." dedi genç kadın. "Mutluluklarıma katkını sanırım zamanla daha çok anlayacağım."
Genç adamın okyanustan yansıyan parıltıların aydınlattığı yüzü yumuşak ve ılık çizgilerle donandı bir anda...
"Seni tanımak, sana anlatamayacağım kadar farklı..." dedi genç kadına. "Mutluluk tanımlamasından çok daha farklı; derleyici, netleştirici bir varlık, bir simge oluverdin... boşluğa açılan kapıda bir tutamak... Belki sen farkında değilsin, farkında olman da imkansız aslında, ama uzaklardaki varlığınla neleri etkilediğini sana anlatmam gerek... gelecekte bir gün..."
El ele değillerdi...elleri yanyana bir çift adımla adımladılar, okyanusun kumlarını...
Seçkin Deniz, 19/11/2001, 12:32
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder